Toen ik begon met Ikwerkanders.nl, had ik wilde plannen en 1000 en 1 ideeën.
Ik wilde mensen blij maken, cadeautjes weggeven en gratis verder helpen en verwachtte dat als iedereen dit zou willen, dit wel zou gaan groeien. Ofwel, richten op wat je blij maakt, wat belangrijk voor je is en nodig voelt. Dit delen op een overzicht en daarin groeien. Het script was geschreven (fout en voor een hoop geld dus ik ben opgelicht en het bedrijf bestaat niet meer. Foetsie geld). De website stond online. Klaar om te gaan.
Op Linkedin vroeg ik iedereen of ze lid wilde worden. Sommige mensen werden dit, sommige mensen hebben mij echt geholpen met het delen van, erover spreken en het willen laten groeien van een overzicht aan positiviteit en verbinding maar helaas, ging het toch niet door.
Wat ik namelijk leerde, zonder oordeel maar wel een conclusie en een gevoel is dat veel mensen logische wijs in de wereld bezig zijn met geld. Verkopen, geld maken en andersom om dus ‘binnen’ te komen, moest ik leren hoe mijzelf te verkopen. Hoe het goed over te brengen, een vlotte babbel en al ben ik sociaal niet onzeker ingesteld (daar kom ik misschien later nog eens op terug want dat blijkt een mooi in elkaar geknutseld ‘masker’ te zijn) .. ik vond het steeds vervelender worden om niet te spreken vanuit plezier maar vanuit, moeten, verkopen, overtuigen, etc.
Ik moest leren te leven vanuit Rood en ik heb weinig Rood in mij. Mijn rood, mijn krachten hierin zijn mijn grenzen. Ik ‘bewaak’ mijn grenzen goed en durf ze ook vroegtijdig (tegenwoordig), aan te geven. Ik blijf bij mijzelf en hecht hier ontzettend veel waarde aan. Nog liever ben en voel ik mij kwetsbaar dan dat ik over strepen ga die niet van mij zijn.
Dat deed ik toen alleen nog wel. Ik deed een poging in elke richting van het maatschappelijke en leerde keer op keer dat het niet voor mij was. Het zoog mijn energie leeg en zo leerde ik dat het erg moeilijk zou worden om Ikwerkanders.nl tot een commercieel succes te brengen.
Nog steeds ergens is er zo’n droom. Niet om rijk te zijn, wel om te groeien en ook maatschappelijk. Niet om beroemd te zijn wel;
Als kind kocht ik (al) cadeautjes met het zakgeld dat ik kreeg. Ik heb het altijd leuk gevonden om mensen oprecht een geluksmomentje te geven en om anderen verder te helpen, belangeloos omdat dit ze helpt. – De meer je een stem hebt en/of het budget, de vrijer je hierin bent om dit te doen.
Alleen, kwam het hier dus niet van. Ik wilde het niet te hoeven verkopen.
Mijn conclusie uit Ikwerkanders, de ‘doelgroep’ en het doel van is .. ik heb het gevoel dat er veel mensen afgeleid zijn en ongelukkig. Afgeleid met alles wat ze ‘willen’ en keihard voor werken, terwijl ze onderdrukken of weglopen wat nu echt belangrijk voor ze is en andersom de mensen die dit realiseren maar niet weten wat ze er aan moeten/kunnen doen om wel hun gevoel van geluk te ervaren. Een enkeling komt daar wel, bij het gevoel van tevredenheid, liefde, geluk maar naar mijn mening, ik zie dit niet vaak. Het is uitzonderlijk en niet omdat er iets met mensen is maar omdat er weinig ruimte voor is in de huidige maatschappij.
Ik heb besloten dat ook niet te (willen) proberen en Ikwerkanders.nl, zoals het was, los te laten. Ik wil mijzelf geen extra stress geven met een database vol leden welke gehackt kan worden en daarvoor beschermd moet worden. Mijzelf te verkopen, begrijpen hoe geld werkt. Ik wil gewoon mijn ding doen, wat voor mij werkt en dat is delen wat ik weet, wie ik ben en wie weet wat daaruit bij naar voren komt.
